үлгән

прил.

1) уме́рший, поко́йный, мёртвый, усо́пший уст.

үлгәннәрнең каберен белик, исәннәрнең кадерен белик — (погов.) знай моги́лы пре́дков, почита́й ны́не живу́щих

2) па́вший, до́хлый, издо́хший (о животном)

үлгән сыер сөтле була — (посл.) коро́ва, кото́рая па́ла, по три удо́я дава́ла

3) см. үле

•

- үлгәннән соңгы тормыш

••

үлгән йөрәк — бесчу́вственный, равноду́шный